تصویرپردازی هنری در قرآن با تکیه بر تشبیه، مجاز، استعاره و کنایه

قرآن کریم به عنوان یک متن ادبی، در شیوه بیان، تمام اسلوب های زبان ادبی را به کار گرفته که یکی از این ابزارهای بیانی قرآن، تصویرسازی هنری با استفاده از تشبیه، مجاز و استعاره است مقاله حاضر به مهمترین مشخّصه ها و ویژگی های تصویرپردازی در این کتاب هدایتگر می پردازد. مراد از تصویر هنری و بیانی، تابلوهای هنری و زیبایی است که قرآن با بهره گیری از خیال و کاربردهای مجازی الفاظ، ترسیم می-کند. بخشی از این تصرّف های خیالی در زبان، از طریق اسالیب علم بیان، یعنی: تشبیه، مجاز، استعاره و کنایه صورت می پذیرد . در پژوهش پیش رو، به تحلیل و بررسی مشخّصه ها و ویژگی های تصویرپردازی تشبیه، مجاز، استعاره و کنایه در شماری از آیات قرآن که بیشتر بیانگر موضع منکران قرآن می باشد، پرداخته می شود تا در این راستا، توانایی و اهداف قرآن در بهره گیری از تصاویر هنری و وجه تمایز آن با دیگر متون ادبی آشکار گردد.